هر گاه خود را از خويشتن اصلي دور مي كينم ،اندكي مي ميريم.

هر گاه به سوي سكوت و انكار مي رويم ، اندكي مي ميريم .

هر گاه به خود اجازه مي دهيم رؤياها و آرزوهايمان را پنهان كينم ، اندكي مي ميريم .

هرگاه به صداي قلب خود كه عشق ، صميميت و لذت را فرياد ميزند

گوش ندهيم ، اندكي مي ميريم .

هر گاه از كاملا زنده بودن مي ترسيم ، اندكي مي ميريم .

آنچه پس از رشد واقعي به دست مي آوريم ، آزاديست .

با تشكر از شما عزيزان

بابا عظيمي تولدت مبارك